মৌ বিহু
ৰঞ্জন বেজবৰুৱা
১)
‘মৌ বিহু’ নামৰ এটা বিশেষ ‘বিহু-ভিডিঅ’ক লৈ ব্যাপক চৰ্চা হৈছে। আচলতে চৰ্চা বিচৰা হৈছে। মানুহে নিন্দিছে- নিন্দক। কাৰণ- বিচৰাই হৈছে নিন্দাৰ আনন্দ। বন্দিবলৈ ছন্দ নাই।
কাৰণ সমাজৰ ভব্য সত্তাত ই আঘাত হানিছে। ঢাকোন খুলিছে। মুখাৰ আঁৰৰ মুখ।
হয়তো ফ্ৰয়েডীয় যৌনমনস্তত্ত্বৰ দোহাই দিয়া হ’ব। নাৰীপ্ৰাধান্যবাদৰ গুণো গোৱা হ’ব। আমাৰ বাৎসায়নৰ ‘কামশাস্ত্ৰ’ৰ তো কথাই নাই।
এনেকুৱা বিষয়ক লৈ পৃথিৱীত চিত্ৰ-চিনেমা-গীত-নাটৰ অভাৱ নাই। মননশীল কলাৰো আকৰ্ষণীয় বিষয় এইবোৰ। সংবেদীজনৰ বাবে কলা। সাধাৰণজনৰ বাবে ‘চানা’।
ভূপেন হাজৰিকাৰ ‘বিমূৰ্ত মোৰ নিশাটি’ বা ‘কি যে তোমাৰ সঙ্গ প্ৰিয়া’ গীতত এই অবৈধ আকাংক্ষাৰ শিল্পিতৰূপ অনুভূত। তেওঁ ‘পৰ্ণগ্ৰাফিক’ কলাত পৰিণত কৰিছিল। ‘যি নাই ভূপেনত, সি নাই ভাৰস্তত’।
…আৰু সকলোৱেই জানো- কলাত ‘স্বকীয়’ নহয় ‘পৰকীয়’ প্ৰেমৰেই অধিক বন্দনা। নিষিদ্ধ ফল-চয়ন!
শৰীৰ বা মনেৰে মানুহ কেতিয়াবা ‘বহুগামী’। বহুত্বাকৰ্ষী। কিন্তু বহলদৃষ্টিৰে দেখিব- এয়া হ’ল নিষ্পাপ মানসিক। যাৰ ব্যাখ্যা নাই।
ভাল লাগে। ভাল পাওঁ, কিন্তু পাই কৰিবলৈ একো নাই। সি ‘বিচৰা-পোৱাৰ’ ঊৰ্ধ্বত। কিবা এটা ভাৱি এধানি সুখ।…
‘মৌ বিহু’ত মাথোঁ এটা বিহুসুৰক পশ্চাদাৱহৰূপে লৈ অবৈধ যৌনাচাৰৰ নীচক চিত্ৰায়ন কৰা হৈছে।
নাৰীৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা। ভিন্ন পাৰ্ছপেক্টিভত। এই যুক্তি।
কিন্তু…..!!!
বহুগামিতা সমাজৰ এক ‘নগ্ন সত্য’। আদিম মানুহ আছিল বহুগামী। যদৃচ্ছাবিহাৰী। পায় নেপায় বুলি কথা নাই। মাতৃ-ভগ্নী একাকাৰ।
‘মৌ বিহু’ আধুনিক সমাজৰ অন্তৰ্ভাগতো অগম্যগমন আৰ polygamyৰ অঘোষিত স্বীকৃতি। এয়া যে- ‘Basic Instict’…।
ৱেৱ চিৰিজৰ ‘অখাদ্যবোৰ’ৰ যি মূল আধাৰ…।
কিন্তু আজি সমাজমন এইবোৰক লৈ অহেতুকভাৱে অস্থিৰ।
২)
তাহানিতে ভূপেনদাই গাইছিল-
“ধনৰ বাবেই মনৰ যদি বেহা বেপাৰ হয়,
যৌতুককে সঙ্গী বুলি আঁকোৱালি লয়,
তেনে দুটি শৰীৰ একে হ’লেও প্ৰাণটো নভৰে,
মুখা পিন্ধি দুয়ো থাকে দুয়োকো ভুলাই…”
হয়, কিন্তু চাব লাগিব এই ‘মতলৱী পুৰাণ’ক লৈ ‘অশ্লীলতাত মান্যতা’ বিচৰা হৈছে নেকি?
মদৰ পাছত যৌনতাই মঞ্চ আৰু সামাজিক মাধ্যমক বিধ্বস্ত কৰিছে। সভ্যতাই বিবস্ত্ৰতাৰ নহয়, সবস্ত্ৰতাৰহে সাধনা কৰিছে।
বস্ত্ৰৰ তলত সকলোৱেই নগ্ন। কিন্তু তাকে জাহিৰ কৰি ফুৰাৰ প্ৰয়োজন নাই। নিজতে থাকক। সহিলেই সম্পদ।
যৌনতাক আবুৰকৈ ৰাখক।
বিহুকো ‘বৰবাদ’ নকৰিব।
।। যৌনতা সুন্দৰ আৰু সংস্কৃত হওক।।
